Maggie ve ailesi yeni bir eve taşındıklarında, her şeye tertemiz bir sayfadan başlamaktan dolayı mutluydular. Oğlu Ethan’ın yeni bir çevreye ve farklı bir okula ihtiyacı vardı; Maggie ile eşi Kyle da onun sadece mutlu olmasını istiyordu. Ancak taşınmalarından kısa bir süre sonra evde tuhaf bir misafir belirdi — delip geçen mavi gözlere sahip bir husky.

Ev daha önce Christopher adında bir adama aitti ve adam yakın zamanda vefat etmişti. Kızı Tracy, bu yerin taşıdığı anılara dayanamadığını söyleyerek evi onlara satmıştı. Köpekten ise tek kelime bile bahsetmemişti.
İlk günden itibaren husky aileyi ziyaret etmeye başladı. Ne havlıyordu ne de saldırganlık gösteriyordu — sadece verandada oturup bekliyordu. Maggie ve Ethan, onun bir komşuya ait olduğunu düşünerek onu beslemeye başladılar. Zamanla çocuk hayvana bağlandı ve husky Ethan’ın günlük hayatının bir parçası haline geldi.
Bir sabah Ethan, husky’nin tasmasında bir şey fark etti. Tasmaya kazınmış bir isim vardı: Christopher Junior. Aile şaşkına döndü. Bu sadece bir tesadüf olabilir miydi? Evin önceki sahibinin adı da Christopher’dı. Acaba köpek ona mı aitti? Belki de buranın kendi yeri olduğunu hissettiği için her gün geri geliyordu?

Birkaç gün sonra husky’nin davranışı değişti. Verandada sessizce beklemek yerine sızlanmaya ve ısrarla yakındaki ormana doğru bakmaya başladı. Sanki bir şey anlatmaya çalışıyordu.
“Anne, bence onun peşinden gitmemizi istiyor!” dedi Ethan heyecanla.
Maggie tereddüt etti. Ama köpeğin gözlerindeki acil ihtiyaç onu ikna etti. Birlikte ormana doğru onun peşinden gittiler; kuru yaprakların üzerinden adımlıyor, dalları çıtırdatıyorlardı. Hava soğuk ve sessizdi.

Yirmi dakika yürüdükten sonra husky aniden durdu. Maggie ile Ethan yanına gelip hayvanın onlara göstermeye çalıştığı şeyi gördüler: bir avcının tuzağına dişi bir tilki yakalanmıştı. Gücü tükeniyor, acıyla titriyordu.
“Anne, onu kurtarmamız lazım!” diye yalvardı Ethan, gözleri yaşlarla dolmuştu.
Maggie hemen harekete geçti. Tilkinin yaralı patisini dikkatlice özgürleştirdikten sonra, onları karşılamaya gelen Kyle’ın da yardımıyla hayvanı veterinere götürdüler. Bu süre boyunca husky yanlarından ayrılmadı; sanki onun yaşamının da onlara bağlı olduğunu biliyordu.
Ameliyat başarılı geçti. Sonraki günlerde aile tilkiyi yanına aldı ve kısa süre sonra tilki dört yavru doğurdu. İyileşme süreci boyunca husky hep onun yanında kaldı, onu korudu. Ethan, tasmasında kazılı olan isme atfen ona “CJ” adını vermeye karar verdi.

Zamanla tilki ve yavruları yeniden vahşi doğaya dönebildiler ve aile ormanda onlar için bir sığınak yaptı. Her hafta sonu Maggie, Ethan ve CJ onları ziyaret ediyor, kaderin kurduğu beklenmedik bağı güçlendiriyorlardı.
CJ aileyi bir daha hiç terk etmedi. Bir zamanlar Christopher’a ait olan bu köpek, artık Maggie ile Ethan’ın hikâyesinin bir parçası olmuştu; bazı bağların ne zamanla ne de mesafeyle asla kopmadığını kanıtlamıştı.
