Karımın beni aldattığını öğrendiğimde hayal kırıklığına kapılmak yerine, bunun içinde gizli bir imkân gördüm.
Ne olduğunu o an tam adlandıramasam da, beni özgürlüğün gerçek anlamını yeniden tartmak zorunda bırakan gri bir ahlak aralığına sürüklendim.
Claire’in sadakatsizliğini biliyordum: gece yarısı gelen mesajlar, aniden çıkan iş seyahatleri, gizli saklı telefon konuşmaları — hepsi apaçık işaretti.
Yine de onunla yüzleşmemeyi seçtim. Doğrusu, bunu anladığım andan sonra ona karşı içimde bir şeyler söndü. Yılların ortak yaşamı sonunda duygusal bağ kopmuştu.
Boşanma fikri beni ürkütüyordu; özellikle de bunun yol açacağı olası mali yıkım.
Kiramızdan sigortaya, mutfak masraflarına kadar pek çok gideri karşılamak için onun gelirine bağımlıydım.
Bu yüzden susup katlandım, sanki her şey yolundaymış gibi bir görüntü sürdürdüm.
Bir gün çamaşırları ayıklarken, kot pantolonunun cebinde lüks bir restorandan buruşmuş bir fiş buldum. Üzerinde bir isim yazıyordu — Alex M.
“Hmm,” diye mırıldandım çamaşır odasında, bulmacanın parçaları bir bir yerine otururken.
Onu, Claire’in babasının arkadaşı olarak aile toplantılarından tanıyordum.
Şimdi geriye dönüp bakınca, varlıklı ama göze batmayan Alex’in Claire’e aşırı düşkünlüğü ilk başta bana sadece dostça gelmişti.
Artık tablo netti.
Soğuk fayans zemine oturup fişi avucumda sıkarken kahkaha attım; ama bu sevinçten değildi, aklı başından uçmak üzere olan birinin gülüşüydü.
“Tom?” — Claire yukarıdan seslendi. “Her şey yolunda mı?”
Fişi hızla yumruk yapıp cebime soktum.
“Evet, sorun yok. Parmağımı çarptım.”
O gece aklımdan geçenler durmadı — Claire ve Alex, düzelen faturalarımız ve doğum günümde bana alınan yeni araba.
Ertesi sabah Claire işe gider gitmez, şifresiz bıraktığı eski telefonunu aldım.
Şifre mi? 4673 — düğün tarihimiz. Acı bir ironi.
Telefon, ikisi arasındaki samimi yazışmaları ve Claire’in arkadaşlarına övgüler düzdüğü konuşmaları önüme serdi.
Ama bir mesaj şaşırttı. “Tom’u hâlâ seviyorum,” diye yazmıştı bir arkadaşına. “Ama paraya ihtiyacımız vardı. Alex… sadece bir araç. Kötü mü bu?”
Arkadaşı hemen cevaplamıştı: “Kızım, ne gerekiyorsa yap, ama dikkatli ol. Başına iş açabilir.”
Sessizce sırıttım. Keşke bilseydi.
Sonra Claire ile Alex arasındaki başka yazışmalarına ulaştım; onun derin hisleri, Claire’in ise bunu ustaca yönettiği ortadaydı.
“Onu bırakmanı isterdim,” diye yazmıştı Alex. “Beraber mutlu olabiliriz.”
Claire’in cevabı muğlaktı: “Zor Alex. Anların tadını çıkaralım.”
Telefonu kenara koyduğumda, cesur ama kârlı olabilecek bir fikir belirdi.
Neden durumu kendi lehime çevirmeyeyim?
Alex’in numarasını kaydedip uygun zamanı bekleyerek bir plan kurmaya başladım.
Bir hafta sonra onu aradım.
Çağrı çalarken kalbim hızlandı.
“Alo?”
Alex’in sesi tok ve kendinden emindi.
Derin bir nefes alıp kendimi tanıttım.
“Alex, ben Tom, Claire’in kocası.”
Sessizlik ağır ve gerilimliydi.
“Tom. Size nasıl yardımcı olabilirim?” sonunda konuştu.
Doğrudan konuya girdim.
“Claire’le ilişkinizi biliyorum. Faturalarımızı karşıladığını da. Çekip gidebilirim; ondan boşanır, onu sana bırakırım. Ama karşılığında bir şey istiyorum.”
“Ne istiyorsun?” — sesi temkinliydi.
“Yeni bir başlangıç için elli bin dolar.”
Bir duraksama oldu; söylediklerimi tartıyordu.
“Neden sana para vereyim?” diye sordu sonunda.
Kısa bir kahkaha attım.
“Çünkü ben çekilirsem, onun kalbi kırılacak ve tamamen sana bağlanacak. Bunu gelecekteki mutluluğuna yapılmış bir yatırım gibi düşün.”
“Gerçekten öylece gidecek misin?” — kuşkuyla sordu.
“Alex, bu evlilikten zihnen çoktan çıktım. Yıkılmadan ayrılmanın yolunu arıyorum.”
O kadar uzun sustu ki telefonu kapattı sandım.
Sonra “Düşüneceğim,” dedi.
“Beni fazla bekletme,” diye uyardım. “Sana 48 saat.”
Konuşmayı bitirdiğimde ellerim titriyordu.
Artık bekleme oyunuydu.
İki gün geçmek bilmedi.
Telefonum her titreştiğinde arayan Alex değildi; aile mesajları ya da spam.
Claire dalgınlığımı fark etti.
“İyi misin, hayatım?” — akşam yemeğinde sordu. “Gergin görünüyorsun.”
Kendimi toparlayıp, “İşte bazı sorunlar var,” dedim. “Önemli değil.”
Elini elime koydu; ama bu temas artık beni geri itiyordu.
Elimi çekip su içmem gerekiyor numarası yaptım.
Kalan 48 saat dolmaya yaklaşırken…