Yeraltındaki bir koltukta ayaklarını uzatmış oturan bir genç, içeri giren yaşlı bir adamı fark etmemiş gibi yaptı. Adam….. genç hödüğün dikkatini kendisine çekmek zorunda kaldı.
Çocukların yetiştirilmesi elbette ebeveynlerinin işidir. Eğer anne ya da baba çocuklarının başkalarına karşı nasıl küstahlaştığını sessizce izlerse, bundan iyi bir şey çıkmaz, küstahlık sadece artar ve yaşla birlikte çocukların maskaralıkları giderek daha canlı hale gelir.
Elbette bu tüm gençler için geçerli değildir ve hiçbir şekilde sadece bu yaş grubunun halka açık yerlerde yabancılar için sorun yaratabileceğini söylemek istemiyorum.
Geçen gün bir metro vagonunda, vagonun yarısının gülmesine ve cesaretlendirici yorumlarda bulunmasına neden olan ilginç bir olaya tanık oldum.
Koltuklardan birinde on iki ya da on üç yaşındaki oğluyla birlikte bir anne oturuyordu. Oğlu büyük bir hevesle telefonuyla oynuyordu ve sonra ya yanlışlıkla ya da kasıtlı olarak aniden bacaklarını uzatarak koltuğa uzandı ve parmaklarını ekrana sokmaya devam etti. Annem başını çevirdi ama bir şey söylemedi, bakışlarını hemen metro şemasına odaklamayı tercih etti. Vagonun yarısı boştu ama birkaç durak sonra birkaç yolcu bindi.
İçlerinden biri, obez ve yaşlı bir adam, oturmaya aldırış etmediğini göstererek uzanmış bir gencin önünde durdu. Çocuk ona kısa bir bakış fırlattı ve sanal dünyadaki meşguliyetine devam etti. Küstah gencin annesi de yüzünü adamdan çevirdi. O da bu durumu görünce içini çekti ve oyuncunun ayaklarının dibine oturdu.
Adamın vücudunun ağırlığı genci rahatsız etmiş olmalı ki, bağırdı ve yolcu telefonunu çıkarıp sakince bir mesaj yazmaya başladı.
Arkasını dönmüş olan anne yakındaki seslere hemen tepki vermedi, ancak arkasını dönüp oğlunun bacaklarının üzerinde oturan adamı görünce gözlerini devirdi ve onun deli olduğunu haykırdı.
Çocuk hala kendisine sıkıca bastıran ağır bedenden kurtulamadı ve seğirmeye başladı. Sonra adam ayağa kalktı ve tutsağın bacaklarını çekmesine izin verdi.
Gencin bacaklarının sert olduğu fark ediliyordu, çünkü hemen güvenle onlara yaslanmadı. Anne hâlâ bir şeyler bağırıyordu ve adam kulaklıklarını takıp çalan müziğe gülümsemeye başladı.
Bu sahneyi izleyen yolcular neşelendi. Sempatileri açıkça anne ve oğlunun yanında değildi….